De afgelopen maanden is de jongensbesnijdenis verscheidene keren ter discussie gesteld. In Duitsland werd de b’rit mila, de joodse besnijdenis, zelfs veroordeeld als kindermishandeling. Trouw publiceerde een vertaling van een artikel uit de Israëlische krant Ha’arets over een bizar en onhygiënisch besnijdenisgebruik van een kleine joodse sekte zonder enige toelichting, zodat bij niet ingewijden de indruk is gewekt dat het hier om een algemeen joods gebruik gaat. Ten slotte kwam de artsenvereniging KNMG voor de tweede keer sinds 2010 met een artikel waarin werd opgeroepen het besnijden van jongetjes ‘te ontmoedigen’.
Er is zo langzamerhand sprake van een patroon: eerst ging het over hoofddoeken, toen over rituele slacht en nu weer over besnijdenis.
Waarom mogen wij niet leven zoals wij willen? Waarom moeten onze tradities en religieuze symbolen vernietigd worden? Waarom beseft niemand dat op deze manier kwetsbare minderheden het leven in dit land onmogelijk wordt gemaakt? Of is dat juist de bedoeling?
Zoals de filosoof Geert ter Horst terecht opmerkte in een artikel in het Katholiek Nieuwsblad van 23 augustus dit jaar: een verbod op besnijdenis is een verbod op het jodendom. Datzelfde geldt uiteraard voor de islam. Voor joden en moslims is de besnijdenis deel van wie zij zijn.
Afgezien van religieuze en maatschappelijke argumenten is de besnijdenis ook te verdedigen om medische redenen: Uit alle onderzoeken blijkt dat een besneden penis zowel voor mannen als vrouwen gezonder is; door de betere hygiëne neemt de kans op allerlei besmettingen sterk af; in het bijzonder een veel kleinere kans op besmetting met het AIDS-virus: “…investigators discovered that circumcision cut HIV transmission rates by 55 to 65 percent.” (Scientific American, december 2008); bescherming tegen baarmoederhalskanker en de zeldzame maar dodelijke kanker aan de penis (Advances in Urology, 2011). Het is niet voor niets dat in de Verenigde Staten 70 procent van alle mannen meteen na de geboorte worden besneden om medische redenen.
Er is dus geen enkele rationele reden om de besnijdenis te verbieden of te ‘ontmoedigen’. Bovendien heeft van de miljoenen besneden moslims en joden slechts een handjevol mannen met terugwerkende kracht bezwaren tegen het als kind besneden zijn. Verreweg de meeste joodse en moslimmannen beschouwen het besneden zijn als een belangrijk onderdeel van hun identiteit. Zij dragen hun besneden penis met trots: Moos en Mo vinden het fijn dat zij besneden zijn.
Het zo nu en dan aangevoerde argument van zelfbeschikking van het kind klinkt zeer gezocht. Volgens de Nederlandse wet hebben ouders het recht hun kinderen op te voeden naar eigen inzicht, ook als dat tegen de mening van de meerderheid in gaat. Alles mag: je kind niet inenten tegen polio, weigeren je kind een bloedtransfusie te laten geven (alleen bij levensgevaar worden de ouders tijdelijk uit de ouderlijke macht ontzet), je kind naar een antroposofische school sturen, je kind homeopathische geneesmiddelen geven, je kind doodsbang maken voor de hel… Maar je kind opvoeden volgens de joodse of islamitische traditie, dat kan echt niet.
Donderdag 8 november, na afloop van de Kristallnachtherdenking in de Portugese synagoge, zal een debat over dit onderwerp plaatsvinden in Akantes, Nieuwe Herengracht 95 te Amsterdam, aanvang 20:00 uur, toegang gratis.
Manja Ressler's Blog 